چرا گروه پایداری برخلاف نظر رهبری فهرست جداگانه داد؟!

از ابتدای فعالیت های انتخاباتی مجلس نهم، یکی از موضوعات جدی که مقام معظم رهبری  همواره بر آن تاکید داشته اند موضوع اتحاد و یکپارچگی بود که متاسفانه برخی سیاسون قدرت طلب و جدایی طلب نه تنها در این مسیر حرکت نکردند بلکه فضایی آکنده از تخریب و تهمت را شکل دادند.  کار به جایی کشید که مقام معظم رهبری در ابتدای سال جاری  فرمودند: «عزيزان من! برادران! خواهران! در سرتاسر كشور، امروز ما احتياج داريم به اتحاد و يكپارچگى. بهانه‌هاى اختلاف زياد است. گاهى در يك قضيه‌اى سليقه‌ى يك نفر، دو نفر با هم يكسان نيست؛ اين نبايد بهانه‌ى اختلاف بشود. گاهى در كسى يك گرايشى هست، در ديگرى نيست؛ اين نبايد مايه‌ى اختلاف بشود. آراء، نظرات، همه محترم اند. اختلاف در درون، منازعه‌ى در درون، موجب فشل مي شود. قرآن به ما تعليم مي دهد «و لا تنازعوا فتفشلوا و تذهب ريحكم». اگر منازعه كنيم، سر مسائل گوناگون - مسائل سياسى، مسائل اقتصادى، مسائل شخصيتى - دست‌به‌يقه شويم، دشمن ما جرى مي شود.»

پیش از این نیز رهبر معظم انقلاب به اقتضای فضای سیاسی و اجتماعی کشور راه روشن و شفاف را مشخص کردند. در اولین گام روشن، حدود شش ماه پیش از انتخابات بود که آقای حداد عادل خبر داد که: «مقام معظم رهبری مایل نیستند که اصولگرایان در انتخابات مجلس نهم با بیش از یک فهرست وارد عرصه انتخابات شوند، از این رو اصولگرایان با اعتقاد به اطاعت از ولی فقیه باید بدانند که هر کسی که بخواهد نغمه‌ای ساز کند و تحت عنوان اصولگرایی لیست جداگانه‌ای بدهد و مردم متدین را گیج کند از دایره اصولگرایی بیرون است.»

اما این پایان ماجرا نبود. اختلاف افکنی های عده ای موسوم به جبهه پایداری موجب شد تا روند اتحاد اصولگرایان دچار آسیب های جدی شود که ناراحتی و نگرانی عمیق آیت الله مهدوی کنی را موجب شد.

رهبر معظم انقلاب که به عیادت ایشان رفته بودند بعد از شنیدن گلایه های آیت الله مهدوی کنی از برخی مدعیان اصولگرایی ناب فرمودند: «آقای مهدوی ناز دارد و نازش را باید خرید... مسیری که شما می روید درست است ادامه دهید.»  

متاسفانه اختلاف افکنان و تفرقه جویان پایداری باز هم دست از شکاف و تفرقه برنداشتند که موجب شد رهبر عزیز انقلاب در 19 دی در مورد انتخابات مجلس نهم و وحدت نیروهای انقلاب توصیه هایی به علامه مصباح داشته باشند: «نظرم روی فهرست واحد بود. اما به کسی دستور نمی دهم. حال که این حاصل نشده تلاش کنید حداکثر اشتراک حاصل شود و حداکثر 25 نفر اشتراک در فهرست های اصولگراین باشد و در حداقل اختلاف...»

برخلاف آن که اعضای گروه صادق محصولی(موسوم به پایداری) در جلسات خود از علامه مصباح با عنوان «آقا» یاد می کنند و تلاش دارند با حضور گسترده در مجلس خبرگان آینده، ایشان را به عنوان قائم مقام رهبری معرفی نمایند اما به توصیه های ایشان در جلسه آخر  گوش نکردند که «بروید وحدت حداکثری داشته باشد و آن کس که اصلح است حمایت کنیم، می خواهد رفیق ما باشد یا نباشد... والا اگر هدف من باشد یا ما باشد یا گروه و جبهه ما باشد، مطمئن باشید اینها شیطانی است، این شکست است.»

آیا اعضای گروه پایداری که استراتژی خود را بر یافتن بهانه های گوناگون برای از میدان به در بردن چهره ها و نیروهای شایسته و توانمند اصولگرا قرار داده اند، همچنان همان سیاست شناخته شده و البته رنگ باخته ی جریان خاص به رهبری آقایان احمدی نژاد و مشایی را ادامه خواهند داد  و برای تخریب رقبا جهت خالی کردن میدان خواهند کوشید؟  آیا ادعای ارادت و سر سپردگی به بزرگانی چون آیات مصباح یزدی و خوشوقت، با چنین رفتارهای تامل بر انگیزی سازگار است؟! 

آیا همان رویکردی که آقای احمدی نژاد از پیش از سال 84 و در طول دوره نخست ریاست جمهوری اش با آیات خوشوقت و مصباح یزدی داشت، جبهه پایداری آغاز کرده است؟!  اعلام جبهه پایداری مبنی بر حمایت از آقای احمدی نژاد منهای آقای مشایی(با علم به این که این دو، یک روح در دو بدن اند) چه معنایی دارد و نشانه ی چیست؟!  آیا در آینده ای نه چندان دور، آیات خوشوقت و مصباح یزدی همان قضاوتی را در باره جبهه پایداری خواهند داشت که اکنون در مورد آقای احمدی نژاد و جریان وی دارند؟! نشانه های روشنی برای پاسخ وجود دارد. گذر زمان همه چیز را عیان خواهد ساخت.