bato-adv
کد خبر: ۵۴۵۷۷۹

چرا ژنرال‌های روس زیادی در اوکراین می‌میرند؟

چرا ژنرال‌های روس زیادی در اوکراین می‌میرند؟
یکی از دلایل نرخ بالای تلفات امروز فرماندهان عالی رتبه نظامی روس این است که روسیه از دستیابی به بسیاری از اهداف خود به ویژه در شمال اوکراین ناکام مانده است. بسیاری از واحد‌های روس نشان داده اند که قادر به جنگ با سلاح‌های ترکیبی مدرن نیستند، زیرا تانک‌ها بدون پشتیبانی توپخانه به جلو می‌روند. روحیه ضعیف، تدارکات ضعیف و تلفات زیاد بوده اند؛ و به نظر می‌رسد که این موضوع ژنرال‌ها را مجبور کرده است تا چکمه‌های خود را گل آلود کنند.
تاریخ انتشار: ۱۲:۰۷ - ۰۵ ارديبهشت ۱۴۰۱

فرارو- جنگ تقریبا تمام شده بود. "یاکوف رزانتسف" به سربازان خود در روز چهارم تهاجم روسیه به اوکراین اطمینان داد. یک ماه پیش بود. در ۲۵ مارس، این سپهبد روس و فرمانده لشکر ۴۹ ارتش روسیه بر اساس گزارش‌ها در جریان یک حمله در نزدیکی شهر خرسون کشته شد. مقام‌های اوکراینی می‌گویند که او هفتمین ژنرال روسی بود که در عملیاتی در اوکراین کشته شد. روسیه این موضوع را تایید نکرده و آمار به طور مستقل تایید نشده است. با این وجود، واضح است که برترین‌های فرماندهان ارتش روسیه دچار فرسایش و تلفات غیرعادی شده اند. پرسش این است چرا؟

به گزارش فرارو به نقل از اکونومیست؛ ژنرال‌ها در بیشتر ارتش‌های جهان کسانی که رتبه بالاتر از سرهنگ یا سرتیپ دارند معمولا تشکیلات بزرگی مانند لشکر‌ها را فرماندهی می‌کنند. این واحد‌ها باید از مقر‌های بزرگی اداره شوند که معمولا خارج از برد توپخانه و موشک قرار دارند. در نتیجه، فاصله بیش تری از خطوط مقدم دارند. این وضعیت معمولا ژنرال‌ها را در موقعیت امن تری قرار می‌دهد.

آمریکا ۹ ژنرال خود را در نبرد در ویتنام از دست داد هر چند که برجای گذاشتن این تلفات بیش از ۲۰ سال به جای چند هفته به طول انجامید و اکثر آنان بر اثر ساقط شدن بالگرد‌ها جان باختند. در دو دهه گذشته، در جنگ در افغانستان و عراق تنها یک ژنرال آمریکایی کشته شد و او توسط یک سرباز افغان هدف گلوله قرار گرفت. حتی در طول اشغال خونین افغانستان در فاصله سال‌های ۱۹۷۹-۱۹۸۹ میلادی نیز گمان می‌رود که اتحاد جماهیر شوروی بیش از شش ژنرال خود را در شش ماه اول جنگ از دست داده باشد.

شما باید ۸۰ سال به عقب بازگردید تا تلفات مقام‌های ارشد نظامی را با تلفات امروز روسیه مقایسه کنید. در طول جنگ جهانی دوم حدود ۲۳۵ ژنرال شوروی در نبرد کشته شدند. طبق کتاب "ژنرال‌های سقوط کرده شوروی" نوشته "الکساندر ماسلوف" بیش از ۲۰۰ ژنرال دیگر به روش‌های دیگر جان شان را از دست دادند. حتی پس از آن در بدترین دوره از ژوئن ۱۹۴۱ میلادی زمانی که آلمان به اتحاد جماهیر شوروی حمله کرد تا نوامبر ۱۹۴۲ میلادی زمانی که ارتش سرخ ورماخت را در استالینگراد محاصره کرد به طور میانگین در ماه تقریبا به اندازه تلفات امروز ارتش روسیه در اوکراین، کمتر از شش ژنرال کشته می‌شدند.

یکی از دلایل نرخ بالای تلفات امروز فرماندهان عالی رتبه نظامی روس این است که روسیه از دستیابی به بسیاری از اهداف خود به ویژه در شمال اوکراین ناکام مانده است. بسیاری از واحد‌های روس نشان داده اند که قادر به جنگ با سلاح‌های ترکیبی مدرن نیستند، زیرا تانک‌ها بدون پشتیبانی توپخانه به جلو می‌روند. روحیه ضعیف، تدارکات ضعیف و تلفات زیاد بوده اند؛ و به نظر می‌رسد که این موضوع ژنرال‌ها را مجبور کرده است تا چکمه‌های خود را گل آلود کنند.

در اکثر ارتش‌های حرفه ای، کادری از پرسنل قدیمی که با عنوان افسران درجه دار یا وظیفه (NCO) شناخته می‌شوند بر نیرو‌ها نظارت می‌کنند و اغلب رهبری واحد‌های کوچک‌تر را در زمان جنگ به عهده می‌گیرند. یکی از افسران ناتو می‌گوید افسران درجه دار "ستون فقرات ناتو" هستند. ارتش روسیه فاقد یک لایه قابل مقایسه و مشابه از رهبری است. این موضوع ممکن است ژنرال‌های بیش تری را وادار کرده باشد که به جلو رفته وضعیت را شخصا بسنجند و اقتدار خود را بر فرماندهان و نیرو‌های زیردست شان اعمال کنند.

این فی نفسه موضوع بدی نیست. یک فرمانده خوب باید نسبت به جبهه احساس داشته باشد. مشکل بزرگ‌تر ممکن است این باشد که این ژنرال‌های ماجراجو امنیت ضعیفی دارند. نیرو‌های روسی دارای رادیو‌های رمزگذاری شده مدرن آزارت هستند، اما بر اساس گزارشی که از سوی موسسه خدمات متحد سلطنتی یک اندیشکده بریتانیایی منتشر شد به نظر می‌رسد که تعداد این تجهیزات در جبهه‌های نبرد احتمالا به دلیل فساد اداری بسیار کم باشد. بنابراین، سربازان روسی به رادیو رمزگذاری نشده و تلفن‌های همراه معمولی متوسل شده اند.

نه تنها می‌توان این ارتباطات را رهگیری کرد بلکه منبع آن را نیز می‌توان از طریق جنگ الکترونیک یا تجهیزات سایبری شناسایی کرد. روسیه پس از سال ۲۰۱۴ میلادی از این تکنیک به خوبی علیه نیرو‌های اوکراینی در دونباس استفاده کرد. در حال حاضر، اوکراین با استفاده از تک تیراندازها، افسران ارشد یا توپخانه را برای بمباران مواضع به سمت روس‌ها سوق داده است.

برخی معتقدند که سازمان‌های اطلاعاتی و نیرو‌های مسلح غربی ممکن است به اوکراین برای یافتن نیرو‌های روسی کمک کرده باشند (اگرچه مقام‌های غربی حاضر به اظهارنظر در این زمینه نیستند). مقام‌های سابق اطلاعاتی آمریکا به وب سایت یاهو نیوز گفته اند که سیا سال‌ها به آموزش شبه نظامیان اوکراینی از جمله تک تیراندازان پرداخته است. یکی از آنان می‌گوید:"من فکر می‌کنم که ما شاهد تاثیر بزرگی از سوی تک تیراندازان هستیم. این آموزش واقعا نتیجه داده است".

از دست دادن تعداد زیادی از ژنرال‌ها در این راه برای ارتش روسیه شرم آور است و نمادی از شکست‌های تاکتیکی آن ارتش در ماه اول جنگ است. چندین فرمانده برکنار شده اند. با این وجود، ممکن است مرگ ژنرال‌ها بدترین خبر برای روسیه نباشد.

در ۲۹ مارس اوکراین مدعی شد که سرهنگ "دنیس کوریلو" فرمانده تیپ ۲۰۰ موتوری روسیه را در خارج از شهر خارکف در شرق این کشور کشته است. چنین افسرانی چرخ دنده‌های مهم تری در مقایسه با ژنرال‌ها در ماشین نظامی روسیه هستند، زیرا آنان جزئیات واحد‌های رزمی خود را می‌دانند.

 

مجله خواندنی ها
مجله فرارو
bato-adv
bato-adv
bato-adv
bato-adv
پرطرفدارترین عناوین