استیو یک هیولای کشتی‌گیر است که از راه باختن پول در مسابقه‌ها پول درمی‌آورد. وینی هم دختر یک مربی مشهور است که می‌خواهد افتخارات پدرش را زنده کند. از یک جایی مسیر این دو نفر به هم گره می‌خورد.

جاستین کورزل، کارگردان استرالیایی، در فیلم تازۀ خود به سراغ موضوعی بسیار ناراحت‌کننده رفته است. فیلم نیترام بر اساس رویداد‌های واقعی ساخته شده و موضوع آن جنایت و آشفتگی‌های خانوادگی است.

شب گذشته در برنامه سینمایی «هفت» مسعود فراستی، محمد تقی فهیم و محمدرضا مقدسیان به نقد سریال نمایش خانگی زخم کاری به کارگردانی محمدحسین مهدویان پرداختند.

سریال عازم جهنم در ۲۴ ساعت اول توانست در ۸۰ کشور رتبه نخست را به دست آورد. سریال پربیننده کره‌ای چنان مورد استقبال قرار گرفت که یک شبه رکورد تماشای سریال بازی مرکب را شکست.

«ناگهان درخت» داستان زندگی مردی میانسال به نام فرهاد است که پیمان معادی نقش آن را بازی می‌کند؛ قصه فیلم از زبان خود او و در قالب اعتراف در پیش یک روانشناس بیان می‌شود.

سرکوب دنیایی زنانه دارد، در غیاب مردانی که هر کدام به نوبه خود بر زندگی این زنان اثرگذار بوده اند. شخصیت پرویز، پدر خانواده آرام آرام مثل قطعات پازل شکل می‌گیرد. اما این شکل گیری به یک تصویر مشخص نمی‌رسد. هم بر اثر ابهام خودخواسته‌ای که کارگردان بر اثر خود تحمیل کرده و اطلاعات به شدت قطره چکانی و هم خودِ سوژه که می‌شد با پرداخت بیشتر، دچار سانسور‌ها و توقیف احتمالی شود.

فیلم سرخ پوست دومین ساخته نیما جاویدی است. جاویدی پنج سال بعد از ساخت فیلم ملبورن موفق شده است نظر تماشاگران را به جدیدترین ساخته‌اش جلب کند.

با جلوتر رفتن و کند شدن فیلم که حتا به کسل کننده شدن هم می‌رسد، عبدالمالک ریگی هم به داستان اضافه می‌شود. او که شخصیتی محکم و کاریزماتیک دارد، دائم برادر بزرگتر را که مطیعش است، علیه زنش می‌شوراند و برخلاف میل حمید، شهاب را می‌رباید و سر می‌برد. با سکانس عالی ربایش شهاب که سرباز پاکستانی محافظ کنسولگری ایران، با نگاهی بی تفاوت شاهد این آدم ربایی است. دقیقن مثل پاکستان که در خوش بینانه‌ترین حالت، سال‌ها بی تفاوت از کنار جنایت‌های جندالله گذشت و خاکش جولانگاه و پناهگاه آن‌ها بود. اگر نگوییم که در خفا آن‌ها را یاری می‌کرد. حجم زیاد قصه در این قسمت از فیلم باعث شده که کارگردان و تدوین گر نتوانند ریتم مناسب قسمت ابتدایی فیلم را حفط کنند و ریتم فیلم کند می‌شود.

هیولا، تا اینجا که چهار قسمت از آن توزیع شده، انتظارات را برآورده نکرده و جزو آثار درخشان کارنامه مهران مدیری نیست.

ما پلیسی را می‌بینیم که با اغلب پلیس‌هایی که قبلن در فیلم‌ها و سریال‌های ایرانی دیدم، لااقل در این سال‌های اخیر متفاوت است (فقط پلیس خاکستری و خشن و پلیس ناپاک "گناهکاران" فرامرز قریبیان در این بین مستثنا است). صمد به عنوان فرمانده پلیس هر تلاشی برای رسیدن به هدفش می‌کند. از بد دهنی و کتک زدن مجرمان تا تهدید‌های پر و خالی.

فیلم «آشغالهای دوست‌داشتنی» جهت‌گیری جناحی و سیاسی ندارد. ماجرای آن، فراتر از سیاست و جناح و حزب و موضع و رنگ و عنوان است. دغدغه فیلم، له و علیه نیست. کسانی که گمان می‌برند فیلم دارد از فلان جریان حزبی و تشکیلاتی و ... حمایت می‌کند، اصولا از درک فیلم و سینما فاصله دارند.

«حمال طلا» پر از ایده‌های ریز و درشت است که نیاز داشت با ایده بکرتری پایان بگیرد، اما اینطور نشده، نه اینکه پایان فعلی بدون گزند باشد. ایده مشکل‌گشای پایانی واقعا جالب است، اما هم‌جنس ایده‌های دیگر فیلم نیست.

فیلم تازه نرگس آبیار یک عاشقانه است در دل خشونت افراطی. یک داستان پرتنش از یک ماجرای ملتهب معاصر. آبیار قصه‌اش را روان روایت می‌کند و توانسته به لحنی متناسب با ماهیت قصه دست یابد.

داستان فیلم «سونامی» مرتضی نژادی بازیکن قدیمی تیم ملی تکواندو را نشانی می‏‎دهد که چند سال قبل ناچار شده به دستور سرمربی خود به عمد از حریفش ببازد. حالا بعد از هفت سال دوباره به تیم ملی برگشته تا شاید این‏بار بتواند به حقش برسد.

«پالتو شتری» در میان کمدی‌های سخیف و مبتذلی که این روز‌ها بر پرده سینما‌های ایران خودنمایی کرده، کمدی قابل دفاعی است که هوشمندانه ساخته شده و بدون توسل به شوخی‌های جنسی رکیک و مبتذل، روایت شیرین و بازیگوشانه خود را پیش می‌برد.

تنابنده با اتکا به پشتوانه تجربه سال‌ها فیلمنامه نویسی، در «قسم» می‌داند چطور از نقاط عطف استفاده کند تا تماشاچی خسته نشود و فیلم را رها نکند. ایده جاه طلبانه او یعنی روایت داستان در اتوبوس، هم به کمک فیلم آمده است و ما طی یک سفر جاده‌ای با دغدغه شخصیت‌ها آشنا می‌شویم.

جان‌دار فیلمی به کارگردانی حسین امیری دوماری و پدرام امیری و تهیه‌کنندگی کامران مجیدی محصول سال ۱۳۹۷ است.

این فیلم نه درباره مرگ مرموز جهان پهلوان تختی که درباره زندگی‌اش بود. فیلم از قرائت وصیت‌نامه جهان پهلوان شروع می‌شود، سکانس بعد "آقا تختی" در اتاق بیست و سه هتل آتلانتیک مشغول به هم زدن قرص در لیوان آب است....

رد خون دومین قسمت از فیلم دیگر مهدویان، «ماجرای نیمروز» است که به حادثه تاریخی عملیات مرصاد می‌پردازد و داستان آن حول این اتفاق پیش می‌رود.

تفاوت این فیلم‌ها با فیلم‌های سیاسی- امنیتی که مثلاً در دهه شصت یا هفتاد ساخته می‌شد، در شکل، زبان و پرداخت سینمایی آنهاست که نسبت به آن فیلم‌ها، پیشرفت قابل توجهی داشته‌اند.