در فیلم سینمایی متری شیش و نیم، نوید محمد زاده در نقش یکی از سرکردگان توزیع مواد مخدر ایفای نقش می کند. در این فیلم پیمان معادی در نقش پلیس نقش آفرینی می کند. پریناز ایزدیار در این فیلم در نقش همسر سابق نوید محمد زاده نقش آفرینی می کند.
«جمشیدیه» درامی اجتماعی در ژانر دادگاهی است که تم اصلی آن درباره خشونت، بخشش و قصاص است و می‌خواهد به نقد فحاشی و تأثیر فاجعه بار رفتار‌های خشن در جامعه ایران و واکنش‌های عصبی، خشونت‌آمیز و خطرناک مردم در خیابان بپردازد، اما این کار را به شکلی شعاری و اغراق‌آمیز مطرح می‌کند.
«یلدا» یک فیلم هدررفته و بیمزه است. برنامه ماه عسلی که متاسفانه یک احسان علیخانی هم ندارد که بتواند از تماشاگرش گریه بگیرد یا احساساتی‌اش کند.
«مردی بدون سایه» فیلمی حیرت‌انگیز به منفی‌ترین مفهوم آن از سوی کارگردانی است که حتی فیلم قبلی‌اش «دوران عاشقی» به رغم کمبود‌ها و ضعف‌هایش اثری قابل دیدن بود.
فیلم طلا بازگشت پرویز شهبازی بعد از «مالاریا» به سینمایی است که از او انتظار داریم. یک درام پرکشش که به شیوه شهبازی آرام آرام روایت می‌شود و زیر پوست تماشاگر می‌رود.
فیلم خون خدا در سه پرده خلاصه می‌شود که رکن پایه آن پرده میانی اش است وپرده‌های اول وپایان بُرشی است از قبل وبعد یک کابوس. پرده دوم معرفی شخصیت اصلی، حال و گذشته و امروزش و البته حیاتی است که آن را باخته و به ازای باخته‌هایش اما برگ برنده‌ای (چک) به نگاه و التفاتی در دست دارد.
قصه «روزهای نارنجی»، قصه جدیدی نیست، تقلای یک زن برای زنده ماندن و زندگی کردن در جامعه‌ای که مرد‌ها تمام قواعد آن را می‌نویسند، در چند سال اخیر زیاد در سینمای ایران تکرار شده است.
درباره فیلم زهر مار ساخته جواد رضویان
«زهرمار» پر است از روی‌داد‌ها و موقعیت‌هایی ایستا و نه پیش‌برنده، کاراکتر‌هایی با پرداخت بسیار بد و کنش‌ها و دیالوگ‌های لوس، و نیز صحنه‌هایی طولانی و ملال‌آور.
در «مسخره‌باز» به دلیل فضا و ساختاری که دارد اصلا قرار نیست که روی هیچ کاراکتری عمیق بشویم. این به جهان فیلم برمی‌گردد، اما این میزان از بیهودگی و بی‌کنشی کاراکتر‌ها از جایی به بعد نه تنها آزاردهنده می‌شود که ارتباط تماشاگر را با فیلم و روندش قطع می‌کند.
قصر شیرین ساخته رضا میرکریمی
«قصر شیرین» ساخته رضا میرکریمی بعد از دو فیلم «امروز» و «دختر» که آثاری ناامیدکننده و ضعیف بودند، خوشبختانه خبر از بازگشت میرکریمی به یک مسیر متعادل‌تر دارد.
فیلم سمفونی نهم ساخته محمدرضا هنرمند
این فیلم نهم من است بنابراین دلم می‌خواست که نامش سمفونی نهم باشد، البته سمفونی نهم یا سمفونی مرگ نام اثری از بتهوون هم هست که گرچه با مضمون فیلم همخوانی دارد، اما تعمدا نمی‌خواستم نام سمفونی مرگ بر روی این فیلم گذاشته شود.
تیغ و ترمه ساخته کیومرث پور احمد
ترمه دختر بیست و شش سالهای است که با عموی خود زندگی می‌کند با آمدن مادرش از خارج از کشور اتفاقاتی رخ می‌دهد و رازی نمایان می‌شود. او در کودکی پدرش را از دست داده است و مادرش نیز اندکی بعد ترکش کرده و در خارج از کشور زندگی می‌کند. فیلم دو نیمه دارد...
«بنفشه آفریقایی» ساخته مونا زند حقیقی
بنفشه آفریقایی یک درام عاشقانه جاندار بین یک زن کاراکتردار، مصمم و چند وجهی با مرد کمی منفعل، مردد و متزلزل است. فیلمی زیبا و اومانیستی که بشدت لحظات عاطفی جذابی برای مخاطب خلق می‌کند.
درباره فیلم معکوس ساخته پولاد کیمایی
معکوس، به فضای اجتماعی امروز اشاره می‌کند، حتی به شکلی خفیف و ظریف نقد قدرت کرده است. این ویژگی‌ها فیلم را از یک درام تجاری و قهرمان‌محور صرف دور کرده و به آن بعد می‌دهد.
درخونگاه ساخته سیاوش اسعدی
درخونگاه، با‌وجود الهام پذیری‌اش از راننده تاکسی، کپی آن یا هیچ فیلم دیگری نیست بلکه فیلمی است که جغرافیا، زبان و فرهنگ جنوب شهر تهران آن قدر در آن قوی است که می‌توان آن را اثری مستقل و قائم به ذات دانست
